Stulejka jest męską przypadłością, która, wbrew pozorom, nie jest tylko domeną wieku dziecięcego, gdyż dotyka nawet dojrzałych mężczyzn. Wielu mężczyzn mylnie kojarzy leczenie chirurgiczne z obrzezaniem i, chociaż nie w każdym przypadku obrzezanie jest koniecznością, warto rozważyć tę radykalną metodę leczenia zwłaszcza w sytuacji, kiedy problem, mimo podjętego leczenia, powraca, a stulejka jest przyczyną bólu, dyskomfortu i spadku jakości życia seksualnego.

O stulejce możemy mówić wówczas gdy odprowadzenie napletka z żołędzi jest niemożliwe (stulejka całkowita) lub utrudnione (stulejka częściowa). Fizjologicznie napletek odgrywa rolę ochronną, osłaniając wrażliwą skórę żołędzi przez działaniem czynników zewnętrznych. Prawidłowy napletek powinien dać się lekko i bez bólu odprowadzić do tak zwanego rowka zażołędnego, odsłaniając tym samym całą żołądź, zarówno w stanie wzwodu, jak i podczas spoczynku. Za stulejkę uznaje się również sytuację, w której ściągnięcie napletka z żołędzi jest możliwe, jednak wywołuje ból i ucisk.

Stulejka stanowi najczęstszą patologię w budowie męskiego prącia. Szacuje się, że problem stulejki dotyczy od 8% do 12% wszystkich nieobrzezanych po urodzeniu mężczyzn. W przypadku noworodków i małych dzieci napletek jest fizjologicznie sklejony z żołędziom za pomocą mastki, a o stanie patologicznym możemy mówić dopiero wówczas gdy chłopiec skończył 2-3 lata, a odprowadzenie napletka nadal nie jest możliwe. O ile u małych dzieci nie istnieje konieczność natychmiastowej interwencji chirurgicznej i zazwyczaj kończy się na obserwacji, o tyle u dorosłego mężczyzny ze zdiagnozowaną stulejką w każdym przypadku konieczne jest leczenie chirurgiczne, lecz nie zawsze leczenie chirurgiczne jest równoznaczne z całkowitym obrzezaniem.

Kiedy w leczeniu stulejki konieczne jest obrzezanie?

Stulejkę leczy się poprzez obrzezanie w szczególnie skomplikowanych, zaawansowanych przypadkach. Panowie popełniają klasyczny błąd i często sami, na własną ręką pragną pozbyć się wstydliwej przypadłości i odprowadzają napletek z żołędzi na siłę, wywołując tym nie tylko ból i dyskomfort. To szczególnie niebezpieczne, gdyż podczas takich prób można tylko pogorszyć sytuację, doprowadzając do urazów i powstania blizn. W większości przypadków stulejkę można wyleczyć przeprowadzając zabieg plastyki napletka, jednak lekarze, kiedy mają do czynienia z powikłanym przypadkiem stulejki, zazwyczaj proponują pacjentom całkowite obrzezanie.

Obrzezanie jest jedyną metodą, która daje gwarancję całkowitego wyleczenia stulejki. Po plastyce napletka na prąciu pozostają blizny, które po pewnym czasie mogą prowadzić do ponownego zwężenia napletka. Czasem okazuje się również, że wykonane poszerzenie napletka jest zbyt małe – wówczas konieczny jest zabieg obrzezania. Obrzezanie polega na wycięciu pierścienia zwężającego razem z częścią lub całością napletka. Po zabiegu żołądź pozostaje odsłonięta zarówno w czasie spoczynku, jak i w stanie wzwodu.

Wyróżniamy cztery możliwe rodzaje obrzezania. Obrzezanie typu high and tight to zabieg całkowitego usunięcia napletka, po którym pozostaje oddalona od żołędzi blizna. Typ high and loose potocznie nazywany jest obrzezaniem częściowym, a blizna po zabiegu widoczna jest na częściowo przykrywającym żołądź napletku. Po zabiegu obrzezania low and tight pozostaje blizna w rowku zażołędnym, a po obrzezaniu typu low and loose w stanie spoczynku penisa większa część żołędzi schowana jest pod napletkiem. Ta ostatnia metoda najczęściej wybierana jest przez pacjentów, którzy pragną zachować maksymalną funkcjonalność napletka. Obrzezanie typu high and tight to najbardziej radykalny sposób na pozbycie się problemu stulejki. Pozostałe dwie metody nie są często stosowane, gdyż nie gwarantują dobrego efektu estetycznego.

Po zabiegu obrzezania powierzchnia żołędzi szybko przystosowuje się do odbierania stałych zewnętrznych bodźców. Penis pozbawiony napletka jest w pełni funkcjonalny, a mężczyźni po zabiegu przyznają, że obrzezanie w żaden sposób nie wpłynęło na obniżenie jakości ich współżycia.