Przepuklina kresy białej to jeden z najczęściej spotykanych rodzajów przepuklin. Początkowo nie daje ona żadnych objawów, a ból pojawia się stopniowo, zazwyczaj podczas wysiłku fizycznego lub silnego odkasływania. Narażone na zachorowanie są m.in. osoby uprawiające sport oraz kobiety w ciąży.

Przepuklina kresy białej to jedna z odmian przepukliny brzusznej, która powstaje w sytuacji, gdy któryś z narządów wewnętrznych lub tkanka tłuszczowa przeciskają się przez osłabiony fragment mięśni i więzadeł brzusznych. – Przepuklinę może spowodować ciężka praca fizyczna, dźwiganie siatek z zakupami, siedzący tryb życia czy uprawianie wyczynowo sportu. Z reguły ta patologia rozwija się miesiącami czy latami. Częściej przytrafia się mężczyznom, bo to oni zazwyczaj pracują ciężej fizycznie. Zwykle choroba ta daje dolegliwości w postaci silnego bólu, promieniującego od kręgosłupa do nogi lub ręki. Może pojawić się rwa barkowa, udowa lub kulszowa. Niekiedy ból obejmuje dwie kończyny. Towarzyszy temu często zdrętwienie oraz zaburzenia czucia, połączone niekiedy z uczuciem pieczenia lub marznięcia. W nasilonych przypadkach występować mogą niedowłady grup mięśniowych lub zaburzenia czynności fizjologicznych – powiedział portalowi echodnia.eu Jacek Gołębiowski, specjalista neurochirurg, ordynator oddziału neurochirurgicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Kielcach.

Z jakich powodów powstaje przepuklina kresy białej?

Mianem kresy białej (linii białej) określa się miejsce złączenia mięśni obu stron brzucha. Jest ono zlokalizowane między spojeniem łonowym a mostkiem, a tworzą go włókna mięśni poprzecznych i skośnych brzucha. Do przepukliny kresy białej dochodzi wówczas, gdy przez osłabione włókna przeciska się tkanka tłuszczowa i/lub narządy wewnętrzne. Wrota przepukliny kresy białej, czyli miejsce, przez które tkanki wydostają się ze swojego miejsca, tworzy otwór o średnicy od 0,5 do 1,5 cm. Oznacza to, że przepuklina ta ma zazwyczaj stosunkowo niewielkie rozmiary. Z kolei worek przepuklinowy tworzy tkanka podskórna i skóra.

Przepuklina kresy białej to jedna z najczęściej występujących przepuklin. Szacuje się, że może dotyczyć od 3 do 10% ludności w różnym wieku i obu płci, choć o wiele bardziej są na nią narażeni mężczyźni. Do przyczyn ogólnoustrojowych choroby zalicza się osłabienie powięzi poprzecznej, zwiększenie oddziaływującego na nią naporu, zaburzenia metabolizmu kolagenu, a także schorzenia skutkujące zwiększeniem ciśnienia w jamie brzusznej, takie jak przewlekłe zaparcia czy prostata. Ryzyko wystąpienia przepukliny kresy białej potęgują również nadwaga i otyłość, palenie tytoniu, bardzo aktywny tryb życia (zwłaszcza uprawianie sportu) oraz ciąża. W tym czasie u kobiet ma bowiem miejsce znacznie powiększenie brzucha, co sprzyja rozciąganiu włókien tworzących kresę białą. Niekiedy schorzenie występuje również u noworodków, a w takich sytuacjach bywa trudne do rozpoznania i zlokalizowania.

Co ważne, przepuklina kresy białej początkowo może nie dawać żadnych charakterystycznych objawów. Pacjenci uskarżają się na dyskomfort i lekki ból w okolicach nadbrzusza i pępka, nasilający się podczas wysiłku fizycznego, ataków kaszlu lub wypróżniania się. Z czasem dolegliwości stają się coraz bardziej uciążliwe, a pacjent zgłasza się do lekarza. Często diagnozę stawia już lekarz pierwszego kontaktu, który rozpoznaje przepuklinę kresy białej podczas badania fizykalnego.

Należy zdawać sobie sprawę, że bagatelizowane dolegliwości bólowe w obrębie jamy brzusznej mogą mieć bardzo poważne konsekwencje. Tak jak w przypadku innych przepuklin, nieleczona przepuklina kresy białej może skutkować jej uwięźnięciem, a jest to stan bezpośrednio zagrażający życiu. Leczenie schorzenia ogranicza się najczęściej do zabiegu laparoskopowego, polegającego na zamknięciu wrót przepukliny oraz wzmocnieniu osłabionego obszaru specjalną siatką z tworzywa sztucznego.