Problem nietrzymania moczu (NTM) dotyczy znacznej części naszej naszego społeczeństwa i jest schorzeniem, które dotyczy zdecydowanie częściej kobiet. NTM stanowi częstą, ale zarazem również późną przyczynę poszukiwania pomocy lekarskiej przez kobiety. Na dzień dzisiejszy istnieją wiele metod leczenia tego schorzenia. Należy przy tym pamiętać, że im wcześniej pacjentka zgłosi się do lekarza, tym zwykle lepszy jest efekt korekcji zaburzenia jakim jest NTM.

Nietrzymaniem moczu nazywamy brak kontroli nad procesem oddawania moczu. Ze względu na mnogość przyczyn i objawów różnych form NTM wyróżnić możemy:

• Wysiłkowe NTM – do wypływu moczu dochodzi w stanach zwiększonego ciśnienia śródbrzusznego np. podczas kaszlu czy wysiłku fizycznego, a sam wypływ moczu jest bezwiedny i nie towarzyszą mu objawy takie jak uczucie bólu czy naglące parcie.
• Naglące NTM – oddanie moczu poprzedzone jest uczuciem silnego parcia, dochodzi również do częstszego oddawania moczu w godzinach nocnych.
• NTM z przepełnienia – W związku z przeszkodą w odpływie moczu dochodzi do niezależnego od woli wypływu niewielkich porcji moczu z nadmiernie poszerzonego pęcherza moczowego.
• Pozazwieraczowe NTM –  Niekontrolowany wypływ moczu następuje w wyniku obecności przetok, które mogły powstać m.in. w przebiegu nacieku nowotworowego czy leczenia chirurgicznego.

Istnieje również postać mieszana NTM, która łączy w sobie cechy wysiłkowego i naglącego NTM.

Co to jest taśma TVT i jakie ma zastosowanie w leczeniu NTM?

Leczenie schorzenia jakim jest NTM może być zarówno zachowawcze jak i operacyjne. Leczenie operacyjne wdraża się wtedy, kiedy leczenie z wykorzystaniem metod zachowawczych nie daje satysfakcjonujących efektów. Operacyjne leczenie NTM stosuje się najczęściej u pacjentów cierpiących na wysiłkowe lub niektóre formy mieszanej postaci NTM. W wysiłkowym NTM dochodzi do zmian stosunków anatomicznych pomiędzy narządami miednicy mniejszej w wyniku czego dochodzi m.in. do nadmiernej ruchomości szyi pęcherza. Częstsze występowanie NTM u kobiet związane jest również z fizjologią ciąży i porodu. Jak zauważa urolog dr Stefan Czarniecki: ,,Rodzenie dzieci powoduje jednak osłabienie tkanek i mięśni tworzących przeponę dna miednicy, która jest odpowiedzialna za utrzymanie trzymania moczu.”. Zachowanie odpowiedniego kąta pomiędzy pęcherzem moczowym, a początkowym odcinkiem cewki moczowej ma podstawowe znaczeniu w utrzymywaniu moczu.

Korekcja zaburzeń NTM z wykorzystaniem specjalnych taśm są obecnie jednymi z najpopularniejszych zabiegów. Idea tych operacji polega na podwieszeniu i uniesieniu cewki moczowej z użyciem wspomnianych taśm. Powoduje to, że potrzebny jest większy niż wcześniej wzrost ciśnienia śródpęcherzowego, aby doszło do wypływu moczu. Istnieją różne rodzaje taśm i sposoby jej implantacji, w związku z czym wyróżnić możemy techniki operacyjne takie jak: TVT, TOT i IVS.

Jedną z najczęściej stosowanych technik w leczeniu wysiłkowego NTM jest metoda TVT (tension free vaginal tape) z wykorzystaniem beznapięciowej taśmy prolenowej, która wprowadzana jest tzw. metodą załonową. Cały zabieg operacyjny trwa około 30 minut i przeprowadzany jest zazwyczaj w znieczuleniu miejscowym, bądź podpajęczynówkowym. W metodzie TVT lekarz przeprowadzana taśmę od strony pochwy, następnie przez odpowiednie nacięcia w okolicy spojenia łonowego wielkości około 3mm wspomniana taśma zostaje wyprowadzana. W następnych etapie zabiegu ma miejsce  się tzw. próba kaszlowa, dzięki której taśma mocowana jest w sposób korygujący zaburzenie i jednocześnie nie powodujący problemów z oddawaniem moczu. W związku z faktem, że podczas operacji metodą TVT istnieje ryzyko uszkodzenia pęcherza moczowego w postępowaniu pozabiegowym wykonuje się wziernikowanie pęcherza moczowego.

Zaletami metody TVT są m.in. niska inwazyjna, krótki czas zabiegu, niewielkie ryzyko komplikacji, a także wysoka skuteczność korekcji zaburzenia NTM. Mogące wystąpić po zabiegu niewielkiego stopnia krwawienie z pochwy jest normą i nie powinno budzić niepokoju pacjentki. Zaleca się pacjentce dodatkowo unikanie wysiłku fizycznego przez okres około 3 miesięcy.