Naczyniaki to zmiany nowotworowe zbudowane z nieprawidłowo rozszerzonych naczyń krwionośnych. Mogą one przyjmować postać łagodną lub złośliwą, a pojawiają się u wielu osób, bez względu na płeć i wiek, choć najczęściej atakują dzieci. Sporo naczyniaków znika samoistnie, nie wymagając leczenia, choć niektóre usuwa się za pomocą terapii farmakologicznej, zabiegów laserowych, krioterapii lub operacji.

Naczyniaki – zwane również znamionami naczyniowymi – to zmiany nowotworowe, wywodzące się z nieprawidłowo rozszerzonych naczyń krwionośnych. Występują one zarówno u kobiet, jak i mężczyzn, bez względu na wiek, choć specjaliści twierdzą, że nieco częściej pojawiają się u dzieci. – Z takim problemem rodzi się od 1,5 do 2% noworodków. Te dzieci często są skazane na wykluczenie społeczne, bo rówieśnicy nie potrafią zrozumieć, że ktoś jest inny. Dlatego tak ważne jest usunięcie naczyniaka, żeby dziecko mogło się prawidłowo rozwijać. Potrafimy sobie poradzić nawet z dużymi malformacjami, które zajmują dużą część twarzy czy ręki – powiedział portalowi dzienniklodzki.pl prof. Andrzej Kaszuba, ordynator Oddziału Dermatologii i Wenerologii w szpitalu im. Biegańskiego w Łodzi.

Naczyniaki – przyczyny, objawy, leczenie

Naczyniaki dzieli się na łagodne i złośliwe. Do tych pierwszych, występujących głównie u noworodków, lekarze zaliczają m.in. naczyniaki płaskie, włośniczkowe, limfatyczne, gwiaździste oraz jamiste (te ostatnie pojawiają się w każdym wieku). Z kolei naczyniaki złośliwe występują głównie u osób dorosłych, choć nie jest to reguła. Wyróżnia się wśród nich obłoniaka złośliwego, mięsaka Kaposiego oraz naczyniakomięsaka krwionośnego.

Co do przyczyn występowania naczyniaków, to nie są one do końca jasne. W przypadku naczyniaków łagodnych pojawiających się u dzieci, najbardziej prawdopodobne są czynniki genetyczne i występowanie tego typu zmian u innych członków rodziny. Badania udowodniły, że naczyniaki bywają niekiedy także objawami niektórych chorób, np. zespołu PHACES, zespołu PELVIS czy schorzeń wątroby. Są to jednak przypadki dość rzadkie.

Jeśli chodzi o objawy, to są one różne w zależności od rodzaju naczyniaka. I tak naczyniak płaski to płaska i dobrze ograniczona plama, która z biegiem czasu zmienia kolor z jasno- na ciemnoczerwoną. Naczyniak włośniczkowy najczęściej umiejscawia się na nogach, karku i tułowiu, mając postać miękkiej zmiany o charakterystycznym, truskawkowym zabarwieniu. Naczyniak jamisty często jest zlokalizowany na błonach śluzowych (np. w okolicy narządów płciowych u kobiet) lub wewnątrz ciała. Przyjmuje postać dość dużego czerwonego lub sinawego guzka. Naczyniak limfatyczny najczęściej pojawia się na szyi i głowie, a dodatkowo samoistnie pęka, przez co pod skórą tworzą ciemne wylewy i plamy. Z kolei naczyniaki złośliwe częściej atakują narządy wewnętrzne, dłonie i stopy. Zazwyczaj udaje się je zdiagnozować dopiero w badaniach USG lub tomografii komputerowej. Podskórne naczyniaki łagodne lekarz jest w stanie zdiagnozować już za pomocą zwykłego badania fizykalnego oraz – ewentualnie – pobrania wycinka do histopatologii.

Leczenie naczyniaków jest uzależnione od rodzaju zmiany i wieku pacjenta. Te złośliwe wymagają specjalistycznej terapii onkologicznej. Naczyniaki łagodne u dzieci w wielu przypadkach ustępują samoistnie w ciągu kilku pierwszych lat życia. Jeśli zmiana jest jednak bardzo szpecąca (zlokalizowana np. na twarzy), a także gdy do lekarza zgłaszają się pacjenci dorośli, dostępne są różne metody usuwania naczyniaków. Zmiany zlokalizowane w okolicach oczodołów często leczy się farmakologiczne, wykorzystując przede wszystkim ostrzykiwanie sterydami. Naczyniaki znajdujące się w innych miejscach można usunąć również podczas zabiegów laserowych, krioterapii oraz operacji chirurgicznej. W większości są one refundowane przez NFZ, zwłaszcza w przypadku dzieci, choć trzeba przygotować się na dość długi czas oczekiwania. W klinikach prywatnych cena laserowego usuwania naczyniaków zaczyna się od około 250 zł.