Nietrzymanie moczu jest uciążliwą dolegliwością, która w znaczący sposób wpływa na obniżenie komfortu życia. Pacjenci niechętnie przyznają się do niej nie tylko lekarzowi, ale i najbliższym, zachowując swój krępujący problem w tajemnicy. W obawie przed wstydem unikają kontaktów towarzyskich, izolując się od otoczenia. Bardzo często zdarza się, że objawy nietrzymania moczu uznają za nieodłączny objaw starzenia i w związku z tym nie podejmują żadnych działań w celu zlikwidowania przyczyny dolegliwości. Tymczasem nietrzymanie moczu zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet można skutecznie leczyć – dobór metody zależy od rodzaju schorzenia.

Nietrzymanie moczu to mimowolne, czyli niezależne od świadomej decyzji chorego, oddawanie moczu, które prowadzi do częściowego bądź całkowitego opróżnienia pęcherza moczowego. Występuje zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet, ale ze względu na odmienną budowę anatomiczną nieco różni się w swoim charakterze i przyczynach, przy czym panie zapadają na tę chorobę dwukrotnie częściej niż panowie. Zgodnie z wynikami badań przeprowadzonych dla Międzynarodowego Towarzystwa Kontynencji (International Continence Socjety – ICS) oraz dziennika medycznego BJU International, NTM dotyczy 43 milionów mężczyzn i aż jednej trzeciej kobiet na całym świecie.

Jaki typ nietrzymania moczu dotyczy największej ilości osób?

Zaburzenie może przyjąć jedną z czterech podstawowych postaci: naglącego nietrzymania moczu, mieszanego nietrzymania moczu, nietrzymania moczu z przepełnienia lub wysiłkowego nietrzymania moczu. Przyczyną ostatniego z wymienionych typów u mężczyzn jest osłabienie mięśni wokół cewki moczowej. Zgodnie z tym, co sugeruje nazwa, wycieki moczu pojawiają się w momentach wysiłku fizycznego, czyli wtedy, gdy wzrasta ciśnienie w jamie brzusznej (w tym podczas kaszlu, śmiechu czy kichania).

Ten rodzaj schorzenia dosyć rzadko występuje u mężczyzn, najczęściej natomiast pojawia się u kobiet. W ich przypadku czynnikami sprzyjającymi wystąpieniu dolegliwości są m.in. menopauza oraz przebyte ciąże i porody. Jak w wywiadzie dla Wysokich Obcasów zaznaczał profesor Piotr Radziszewski, specjalista chirurgii ogólnej i urologii, w łonie matki dziecko naciska na mięśnie przepony moczowo-płciowej, co może spowodować osłabienie struktury, składającej się z mięśni dna miednicy, pochwy i więzadeł, która utrzymuje pęcherz w prawidłowej pozycji. Mięśnie, normalnie blokujące przepływ moczu, nie są wówczas w stanie zaciskać się tak efektywnie jak przedtem. W rezultacie, podobnie jak u mężczyzn, nawet niewielki wzrost ciśnienia w jamie brzusznej może skończyć się mimowolnym opróżnieniem pęcherza.

Nietrzymanie moczu z parciami, nazywane też naglącym nietrzymaniu moczu, jest spowodowane zbyt silnymi albo zachodzącymi w nieprawidłowym momencie skurczami pęcherza moczowego. Pacjent odczuwa wówczas pilną potrzebę wizyty w toalecie – tak intensywną, że nie jest w stanie nad nią zapanować. Naglące nietrzymanie moczu często towarzyszy innym zaburzeniom, jak zakażenia czy kamica, lub wynika ze schorzeń centralnego układu nerwowego, odpowiedzialnego za zarządzanie skurczami pęcherza.

W przypadku mieszanego nietrzymania moczu występują objawy i przyczyny dwóch wymienionych powyżej typów.

Nietrzymanie moczu z przepełnienia jest wywołane występowaniem przeszkody w odpływie moczu. Najczęściej występuje u mężczyzn i jest związane z przerostem prostaty. Powiększony gruczoł krokowy powoduje ucisk na przewód moczowy, fizycznie utrudniając opróżnienie pęcherza. W rezultacie jest on stale wypełniony i zdarza się, że bezwiednie wycieka z niego mocz.

Większość pacjentów, zamiast zgłosić się ze swoim problemem do lekarza, stara się go ukryć, stosując np. specjalne wkładki albo zażywając suplementy diety. Nie warto jednak czekać, aż schorzenie uniemożliwi normalne funkcjonowanie – lepiej przełamać wstyd i zwrócić się po profesjonalną pomoc. W zależności od płci pacjenta, przyczyn dolegliwości i stopnia jej nasilenia, specjalista może zaproponować leczenie farmakologiczne, terapię małoinwazyjną albo operację.